Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Από τη CIVITAS η διοργάνωση της εκδήλωσης για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της 1ης Πανελλήνιας Έρευνας Γνώσης για το Αλκοόλ

Παρουσίαση Αποτελεσμάτων με Ανοιχτή Συζήτηση, μετάδοση σε livestreaming και ερωτήσεις μέσω twitter
Με μεγάλη συμμετοχή κοινού και δημοσιογράφων, η CIVITAS διοργάνωσε για λογαριασμό της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, την εκδήλωση για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της 1ης Πανελληνίας Έρευνας Γνώσης για το Αλκοόλ, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011, στο ξενοδοχείο Hilton, από τη Μ.Κ.Ο «ΝΗΦΑΛΙΟΙ – στην υγειά μας» και την Αθηναϊκή Ζυθοποιία, με θέμα «Υπεύθυνη Κατανάλωση. Υπεύθυνη Ενημέρωση; - 1η Πανελλήνια Έρευνα Γνώσης για το Αλκοόλ – Ανοιχτή Συζήτηση».
Τα κύρια συμπεράσματα της έρευνας έδωσαν το έναυσμα για την ανοιχτή συζήτηση που ακολούθησε με τη συμμετοχή του Δήμαρχου Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη, ο οποίος μίλησε για τις προοπτικές και τις τάσεις στην Ευρώπη σχετικά με την υπεύθυνη κατανάλωση αλκοόλ, του Προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Barmen κ. Κωνσταντίνου Στεφανακίδη, ο οποίος περιέγραψε την εμπειρία του «πίσω από την μπάρα» και του συγγραφέα κ. Αλέξη Σταμάτη, ο οποίος τοποθετήθηκε για το θέμα της κατάχρησης αλκοόλ και τις επιπτώσεις στην υγεία με σύντομη αναφορά στο προσωπικό του βίωμα. Την παρουσίαση των αποτελεσμάτων και το γενικό συντονισμό της εκδήλωσης ανέλαβε η Πρόεδρος της Μ.Κ.Ο «ΝΗΦΑΛΙΟΙ – στην υγειά μας», κα Σιμώνη Ξανθογιώργου (Μ.Α. Συμβουλευτικής Ψυχολογίας).
Επιπλέον, την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο κ. Αντώνης Δημόπουλος, Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης και ο κ. Γιώργος Πατούλης, Πρόεδρος Διαδημοτικού Δικτύου Υγείας, Δήμαρχος Αμαρουσίου και Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών. 
Η παρουσίαση των αποτελεσμάτων μεταδόθηκε ζωντανά με live streaming από τη νέα διαδικτυακή πλατφόρμα Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας (www.responsibeerity.gr), ενώ  μεγάλη ήταν η συμμετοχή του κόσμου καθώς είχε την ευκαιρία να υποβάλει τις ερωτήσεις του στο twitter (@responsibeerity - #erevna_ALC). Επιπλέον, το video της παρουσίασης των αποτελεσμάτων της 1ης Πανελλήνιας ‘Έρευνας Γνώσης για το Αλκοόλ είναι διαθέσιμο στο site www.responsibeerity.gr.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Ντίνος Αδριανόπουλος - Rebranding Greece

Ομιλία του Ντίνου Αδριανόπουλου στο 11ο Διεθνές Συνέδριο Αριστοτέλης της ΕΕΔΕ που διεξήχθη στην Θεσσαλονίκη με θέμα : Rebranding Greece

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

H CIVITAS στηρίζει το TEDxAthens


Η CIVITAS στηρίζει pro bono το TEDxAthens, αναλαμβάνοντας το πρόγραμμα επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων της διοργάνωσης. Τα στελέχη και οι συνεργάτες της εταιρείας θα παρέχουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους στηρίζοντας την καινοτομία, τη δημιουργικότητα και την ανατροπή! Γιατί την ανατροπή;
Γιατί "Η Τέχνη της Ανατροπής" (The Art of Disruption) είναι το θέμα του φετινού TEDxAthens το οποίο θα γίνει το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011, στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος (Αίθουσα Αντιγόνη).
To TEDxAthens ξεκίνησε την δράση του το 2009 και είναι μια από τις πρώτες TEDx εκδηλώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Στόχος του είναι να αναδείξει και να προωθήσει την εμπειρία του TED σε τοπικό επίπεδο, παρουσιάζοντας ομιλητές που εμπνέουν με τις ιδέες, τα οράματα και τα επιτεύγματά τους.

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Ποιος ο καλύτερος τρόπος να αναπτύξεις ένα PR project στο Web 2.0;


Συνέντευξη του Ben Foster, Αντιπροέδρου Digital Strategy της Ketchum


Τα ερωτήματα είναι γνωστά, καυτά, επίκαιρα και ταλανίζουν όλους όσους άμεσα ή έμμεσα εμπλέκονται στο χώρο της επικοινωνίας και των Social Media. Τι θα γίνει με τα PR agencies στη ψηφιακή εποχή; PR agencies vs. Digital agencies; Πως μπορούμε να στήσουμε μία σωστή στρατηγική για online επικοινωνία; Απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα προσπάθησε να δώσει ο Ben Foster, Αντιπρόεδρος Digital Strategy της Ketchum και επισκέπτης καθηγητής στο DePaul University.

Σχετικά με τον προβληματισμό που επικρατεί στο χώρο, στο κατά πόσο δηλαδή τα PR agencies μπορούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της ψηφιακής εποχής, ο Ben Foster επεσήμανε ότι αυτό που πρέπει να αποτελέσει το σημείο επαφής μεταξύ των PR agencies και των social media είναι το στοιχείο της προσωποποίησης. Όπως υπογράμμισε, τα PR agencies πρέπει να παρακινήσουν τους πελάτες τους να δημιουργούν και να επικοινωνούν νέα, τα οποία έχουν ένα προσωποποιημένο χαρακτήρα, καθότι τα Social Media αποτελούν τον καταλύτη για την κατανάλωση ειδήσεων σε πιο προσωποποιημένο τόνο. Από κοινού, τα PR agencies με τους πελάτες τους πρέπει να δημιουργούν επικοινωνιακό υλικό, το οποίο να αποτελεί πλατφόρμα με ποικιλόμορφο περιεχόμενο, το οποίο θα μπορεί να επικοινωνηθεί πιο ουσιαστικά και με ένα πιο προσωποποιημένο τρόπο προς το κοινό που προτιμά τα Social και Digital Media.

Ως προς τη διαμάχη μεταξύ PR agencies και Digital agencies, gurus, experts ή όπως θέλει ο καθένας να τιτλοφορείται, ο Ben Foster είναι μάλλον σαφής και κάθετος: “Το επιτυχημένο περιεχόμενο δεν είναι τίποτε άλλο από το να επικοινωνείς την είδηση με τον πιο δυνατό τρόπο που γίνεται και τα PR agencies είναι ειδικοί στην επικοινωνία και αντιλαμβάνονται ότι, εφόσον υπάρχουν αγορές για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μίας επιχείρησης, τότε υπάρχει και αγορά για επικοινωνία. Τα ψηφιακά εργαλεία είναι ένας πολύ ισχυρός μηχανισμός διανομής του δυνατού περιεχομένου, αλλά χωρίς την ικανότητα των PR agencies να δημιουργούν μία ισχυρή ιστορία βασισμένη στα ενδιαφέροντα του κοινού, ακόμη και οι πλέον εντυπωσιακές ψηφιακές τεχνολογίες μπορούν να φανούν άχρηστες”. Σαφώς και οι πρωτοποριακές τεχνολογίες και οι εντυπωσιακές δυνατότητες που δημιουργούνται αποτελούν δυνατό εργαλείο, όμως αν τα μηνύματα είναι κενά περιεχομένου και ουσίας, τότε το επικοινωνιακό αποτέλεσμα απέχει κατά πολύ, και ο κίνδυνος μία ψηφιακής φούσκας φαντάζει πολύ ορατός.

Ο Ben Foster σε άλλο σημείο της συνέντευξης του παραθέτει τη στρατηγική της Ketchum για την ψηφιακή επικοινωνία ως απάντηση στο άστοχο ερώτημα πολλών πελατών «Τι πρέπει να κάνω; Facebook ή Twitter; Μπα, φτιάξε μου μία Facebook page να κάνω διαγωνισμούς και thats it». Τα 5 βήματα που προτείνει η Ketchum, και χρησιμοποιεί και η :DIGITAL by CIVITAS, είναι τα εξής απλά:

- Research Program
- Development
- Organizational Alignment
- Rapid Cycle Implementation
-  
Measure, Learn, Apply.

Το προαπαιτούμενο για όλα αυτά όμως, όπως σε κάθε στρατηγική άλλωστε, είναι ο καθορισμός σαφών στόχων και επιδιώξεων του πελάτη.

Στην ουσία ο τρόπος προσέγγισης των social media και της ψηφιακής εποχής, δεν διαφοροποιείται από τις «παραδοσιακές» επικοινωνιακές προσεγγίσεις, αλλά μόνο στις τακτικές που χρησιμοποιούμε για την επικοινωνία. Το σημείο αναφοράς και προσοχής το ίδιο και μοναδικό, το σωστό περιεχόμενο.

Μάλλον ο McLuhan δεν θα ήταν πολύ χαρούμενος με αυτή την προσέγγιση…ή μήπως απλά θα μειδιούσε;

Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης είναι διαθέσιμο εδώ.

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

«Φεύγω για να μείνω» - η Πανδώρα Λυκούρη στο Marketing Week

Η συνέντευξη της Πανδώρας Λυκούρη στο Marketing Week

"Λίγο αφότου πάτησε το «send», ενημερώνοντας την αγορά ότι, αρχής γενομένης από την 1η Οκτωβρίου, θα ασκεί καθήκοντα Director στη Millward Brown Optimor, η Γενική Διευθύντρια της CIVITAS αποκαλύπτεται στο Marketing Week.
Είναι ένα από τα πλέον αξιόλογα στελέχη στον κλάδο της Επικοινωνίας. Ως εκ τούτου, η ανακοίνωση ότι θα συνεχίσει την καριέρα της εκτός Ελλάδας, στη Νέα Υόρκη, δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Το Marketing Week έσπευσε, λοιπόν, να κουβεντιάσει μαζί της για τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση. Και όχι μόνο.

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Τι είναι για μένα το Twitter?

Δεν είναι λίγοι αυτοί που με ρωτάνε γιατί ασχολούμαι με το Twitter. Τι νόημα έχει –μου λένε– να γράφεις πού είσαι και τι κάνεις και ποιος νοιάζεται γι αυτό.
Αποφάσισα, λοιπόν, να γράψω αυθόρμητα τι είναι για μένα το Twitter.
Για να είμαι ειλικρινής η ενασχόλησή μου ξεκίνησε από καθαρή επαγγελματική περιέργεια. Διαβάζοντας συνέχεια από τους Αμερικάνους συναδέλφους της Ketchum και τη γενικότερη αρθρογραφία για τη σημασία του στη νέα εποχή της επικοινωνίας είπα: “ΟΚ! Ας το παρακολουθήσω, για να καταλάβω”.
Άρχισα λοιπόν να κάνω follow διάφορους και σιγά-σιγά να καταλαβαίνω τους κανόνες, τις διαδρομές και τις δυνατότητές του. Με δυσκολία, με απορίες, με κενά.
Σήμερα, μετά από κάμποσους μήνες ενασχόλησης, το twitter είναι για μένα: ένα απλό, γρήγορο, εύχρηστο και ενδιαφέρον εργαλείο με πολλές και διαφορετικές χρήσεις.
Πιο συγκεκριμένα:
1.    Είναι ενημέρωση: μαθαίνεις γρήγορα τι συμβαίνει, όχι μόνο από μέσα ενημέρωσης που διατηρούν λογαριασμό twitter αλλά και από αυτόπτες μάρτυρες γεγονότων παντού στον κόσμο και φυσικά στην Ελλάδα. Είχα άμεση ενημέρωση για τις εξεγέρσεις στην Αίγυπτο, στη Λιβύη και στη Συρία, για το σεισμό και τη διαρροή ραδιενέργειας στην Ιαπωνία μέχρι ποιούς δρόμους κλείνουν τα ταξί στο κέντρο της Αθήνας.
2.    Μοιράζεσαι απόψεις, γνώμες και πληροφορίες, κάθε είδους, σημαντικές ή λιγότερο σημαντικές. Ενδιαφέροντα άρθρα και links, φωτογραφίες, video, απόψεις, γνώμες και πληροφορίες για το κάθε τι, από τις τελευταίες δηλώσεις της Merkel μέχρι ποιό είναι το καλύτερο φαγητό στην τάδε ταβέρνα ή τι καιρό κάνει στη Χαλκιδική.
3.    Είναι βήμα διαλόγου: είναι πολλοί αυτοί που έχουν άποψη και τη διατυπώνουν. Αν θέλεις ανοίγεις διάλογο μαζί τους, επιχειρηματολογείς, αντιδικείς, αδιαφορείς, όλα είναι ανοιχτά και –το πιο σημαντικό– δημόσια. Κι αυτό στην Ελλάδα, που δεν έχουμε μάθει να συζητάμε παρά μόνο να “κατατροπώνουμε” τον αντίπαλο είναι σίγουρα μια πολύτιμη άσκηση.
4.    Είναι μηχανισμός επιρροής: υπάρχουν γνώμες και απόψεις προσώπων που εκ των πραγμάτων έχουν μεγαλύτερη επιρροή και μας ενδιαφέρει να τις μαθαίνουμε. Γνώμες που έχουν απήχηση, που προκαλούν συζήτηση, που επηρεάζουν. Κι όπως αναλύουν διεξοδικά οι Ν. Χρηστάκης και J.Fowler στο βιβλίο τους “Connected”: “Όλοι επηρεαζόμαστε και όλοι επηρεάζουμε”.
5.    Είναι μετάδοση συναισθημάτων: “δεν την παλεύω”, “είμαι χαρούμενος”, “είμαι down”, “έχω νεύρα”, “θέλω να φωνάξω” είναι μερικά από τα συνηθέστερα tweets καθημερινά. Συναισθήματα που μοιράζονται είτε για εκτόνωση, είτε για αποφόρτιση, είτε –όπως λένε κάποιοι χαιρέκακα– ομαδική ψυχοθεραπεία. Σπάνια το κάνω αλλά καταλαβαίνω καλύτερα τους φίλους και τις φίλες που εκφράζονται έτσι.
6.       Κοινωνική δικτύωση σε πραγματικό χρόνο: παρέες λαμπερές από φίλους, γνωστούς, φίλους των φίλων μας, πρόσωπα ή κοινότητες που μοιραζόμαστε κοινά ενδιαφέροντα, ανθρώπους που μας κάνουν “κλικ”. Και σε όλους τους παραπάνω προστίθενται διαρκώς καινούργιοι.
7.   Είναι σημείο συνάντησης όλων μας σε πραγματικό χρόνο, ένα virtual διαρκές ραντεβού που άλλοι μπαίνουν, άλλοι βγαίνουν, άλλοι παρεμβαίνουν. Έτσι, παραφράζοντας τον Διονύση Σαββόπουλο “των Ελλήνων” –κι όχι μόνο– “οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία”. Και είναι όμορφη η στιγμή όταν συναντάς πρόσωπο με πρόσωπο τους ψηφιακούς σου φίλους. Όταν τύχει να βρεθούμε κάπου και να μας πούνε: “Γεια  σου, είμαι ο τάδε, έχουμε μιλήσει στο twitter, χαίρομαι που σε γνωρίζω από κοντά”. Και έχει πλάκα όταν τύχει στους συστήνουν ή αυτοσυστήνονται με το ψηφιακό τους όνομα ή τους προσφωνείς με αυτό! Είχα την απρόσμενη χαρά να γνωρίσω μέσω του twitter πολλούς και πολύ ενδιαφέροντες φίλους και φίλες που αλλιώς δύσκολα θα είχα την ευκαιρία και κάθε μέρα γνωρίζω κι άλλους.
8.   Είναι παρέα: κάποιες φορές που δεν έχω κάτι άλλο να κάνω, στους χρόνους αναμονής στα αεροδρόμια, στα βαρετά συνέδρια, αργά το βράδυ, όλο και κάποιον θα βρεις on line.
9.   Είναι αλληλεγγύη συχνά συγκινητική, όχι μόνο προς τους ξεσηκωμένους του Ιράν ή της Συρίας αλλά και στους διπλανούς μας που έχουν ανάγκη, είτε για αιμοδοσία, είτε για υποστήριξη, όπως στη πρόσφατη περίπτωση της Τζώρτζιας Παπαζήση. Χρειαζόμαστε τελικά ο ένας τον άλλον, όσο ποτέ άλλοτε.
10.Πάνω από όλα είναι ανθρώπινη επικοινωνία. Κι αυτό τα λέει όλα!

Είναι προφανές ότι, όπως συμβαίνει με όλα τα εργαλεία, όλα εξαρτώνται από το πώς τα χρησιμοποιείς. Με το σφυρί μπορείς να καρφώσεις ένα καρφί, να χτυπήσεις το δάχτυλό σου ή να σπάσεις ένα κεφάλι. Το ίδιο και με το twitter: το αν θα είναι όλα όσα αναφέρω παραπάνω ή όχι εξαρτάται από εμάς. Με μια διαφορά: επειδή στο twitter όλα γίνονται δημόσια τα συλλογικά ανακλαστικά σού δείχνουν το δρόμο ή σε βάζουν στη θέση σου.
Εν κατακλείδι, το twitter λειτουργεί βασισμένο σε εμάς, στους ανθρώπους που είμαστε μέσα. Είναι σοβαρό, βαρετό, σοφό, περίεργο, κουτσομπόλικο, ημιμαθές, παρδαλό, διασκεδαστικό γιατί είναι η προέκταση του εαυτού μας.
Κι επειδή στο twitter δεν είμαστε για να μονολογούμε … για εσάς, τι είναι το twitter;

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Δύο παράλληλα σύμπαντα ή πώς μια χώρα αυτοκτονεί

του Ντίνου Αδριανόπουλου* 
Την προηγούμενη Τετάρτη 15.6.2011, την ώρα των απεργιακών κινητοποιήσεων των συνδικάτων και της διαδήλωσης των αγανακτισμένων, εξελισσόταν στη "Μεγάλη Βρετάνια" διήμερο συνέδριο με τον τίτλο: "Greek Power Summit Helping Greece Rebuilt", όπου ελληνικής καταγωγής επιχειρηματίες από όλο τον κόσμο, επενδυτές και ξένοι εμπειρογνώμονες συζητούσαν για το οικονομικό κλίμα και την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα.

Σε πείσμα των χαλεπών καιρών που ζούμε αλλά και σε πείσμα των εντάσεων της ημέρας, ιδίως όταν ένα μικρό πλήθος κόσμου θέλησε να εισβάλλει μέσα στο ξενοδοχείο για να αμαυρώσει την εκδήλωση, οι συμμετέχοντες δεν πτοήθηκαν και εμείς ως CIVITAS με αγωνία αλλά και με ανακούφιση είδαμε ότι όχι μόνο το οργανώσαμε καλά αλλά και υλοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία.
Ζήσαμε συγκλονιστικές στιγμές, στιγμές βγαλμένες από το σήριαλ «Μάχη» με τον εαυτό μου σαν τον λοχία Σώντερς να οδηγώ από το πλυσταριό του ξενοδοχείου (που χρησιμοποιείται ως έξοδος κινδύνου) τον κεντρικό ομιλητή Steve Forbes (εκδότη τους διεθνούς οικονομικού περιοδικού FORBES) μαζί και με άλλους μεγάλους επιχειρηματίες και επενδυτές στους πίσω δρόμους, οι οποίοι κλαίγοντας από τα δακρυγόνα, νόμιζαν -τρομάρα τους- ότι γινόταν γυρίσματα αστυνομικής ταινίας. 
Δείτε στο link που επισυνάπτω το σχετικό ρεπορταζ από το ΒΗΜΑ web TV
http://bit.ly/m7LPer

* Ο Ντίνος Αδριανόπουλος είναι αν.Διευθύνων Σύμβουλος της CIVITAS

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Τhe Web is our playground!


Blogs, fora, online κοινότητες, κοινωνική δικτύωση, cloud computing, έννοιες που μας κατακλύζουν και αποκτούν ισχυρότερη παρουσία στην agenda της Επικοινωνίας. Το Internet έχει μεγαλώσει, η ευρυζωνικότητα μπήκε σε κάθε σπίτι και τα δίκτυα Wi-Fi βρίσκονται στη διαθεσιμότητά μας, κάνοντας την επικοινωνία στην καθημερινότητα μας πιο άνετη και ενδιαφέρουσα.

Ο ελκυστικός κόσμος του Internet αποτελεί μια παιδική χαρά και ταυτόχρονα, ένα οπλοστάσιο. Είναι άμεσος, πολύ-επίπεδος και δε συγχωρεί. Όμως, γι’ αυτόν που θα προετοιμαστεί κατάλληλα και θα τιθασεύσει τις νέες συνθήκες, υπάρχουν ευκαιρίες με χαμηλό κόστος για την επικοινωνία προϊόντων και υπηρεσιών, σε ένα ευρύ, στοχευμένο κοινό, που δεν περιορίζεται σε γεωγραφικά όρια. Η σχέση ανάμεσα στο brand και στον καταναλωτή είναι πιο αμφίδρομη από ποτέ. Ως χρήστες έχουμε άποψη, συζητάμε κι ανταλλάζουμε απόψεις με ποικίλους τρόπους, αναζητάμε αυτά που μας ενδιαφέρουν, όπου και όποτε επιθυμούμε. Και η δύναμη του Internet, έγκειται ακριβώς σε αυτή τη πραγματικότητα: παρέχει τη δυνατότητα να βρίσκεσαι εκεί, να συμμετέχεις στο διάλογο και να χτίζεις τη σχέση με το κοινό σου.

Ο μέσος χρήστης του Διαδικτύου εμπλουτίζει πλέον το portfolio των δραστηριοτήτων του με νέους τομείς, όπως το e-commerce, τις online εμπορικές συναλλαγές, τις ηλεκτρονικές αγορές, την κοινωνική δικτύωση, τη ψυχαγωγία και την ενημέρωση, που μετατρέπονται σε πεδίο δράσης για την επικοινωνία. Με τη μεγάλη δύναμη που έφερε το Διαδίκτυο στη μετάδοση της πληροφορίας, η online επικοινωνία ανδρώθηκε με την αμεσότητα του Μέσου, το υψηλό engagement, τη διαδραστικότητα και την πρωτοτυπία του περιεχομένου.

Από την άλλη, η πεμπτουσία της φορητότητας, μετενσαρκώνεται στο πλήθος των φορητών συσκευών -smart phones, tablets, netbooks, pads-, αλλά και στην μετεξέλιξη των παραδοσιακών συσκευών, όπως η τηλεόραση, που γίνονται εργαλεία δικτύωσης και κατακλύζουν τη ζωή μας. Πλέον, το Internet βρίσκεται δίπλα μας σαν να υπήρχε εκ φύσεως και δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για τη μετάδοση, το διαμοιρασμό και την ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών, παντού και πάντα.

Σε αυτό το περιβάλλον, η online επικοινωνία ενός brand δεν είναι απλή επιλογή, αλλά στρατηγική προτεραιότητα. Το κλειδί της επιτυχίας, βρίσκεται μεταλλαγμένο στην καρδιά της Δαρβινικής θεωρίας: “Survival of the diversified”. Η πιο μεγάλη πρόκληση για την Επικοινωνία, είναι η εύρεση της φόρμουλας που ενσωματώνει τη διαφορετικότητα, τη δημιουργικότητα και την καινοτομία, με στόχο το μέγιστο engagement των κοινοτήτων. Είναι στο χέρι του καθένα να μεθοδεύσει τους τρόπους. Ως στελέχη επικοινωνίας, καλούμαστε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις του online περιβάλλοντος, και να επιλέξουμε τις πρακτικές που οδηγούν στην κορυφή. 

Γιώργος Δημητρίου (@tsakali_gr)

Long-Tail marketing guru and Wired Magazine Editor-In-Chief Chris Anderson shares his belief that the web is the ultimate innovation playground

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Γιατί πρέπει να νιώθουμε υπερήφανοι για το κλάδο μας

Άναψε η συζήτηση περί δεοντολογίας στις ΗΠΑ εξαιτίας της αποκάλυψης από έναν blogger επιρροής ότι μεγάλη εταιρία δημοσίων σχέσεων τον προσέγγισε για λογαριασμό της Facebook,  προκειμένου να σχολιάσει αρνητικά το μεγάλο ανταγωνιστή της, τη Google. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που έγραψαν ότι δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη κίνηση αλλά για μια ολόκληρη εκστρατεία “ενημέρωσης”. (http://bit.ly/mgkIKJ , http://bit.ly/mLAAeU ).  Η συζήτηση κλιμακώθηκε και μάλιστα η εταιρεία έκανε το σφάλμα να διαγράψει τα σχόλια που έγιναν στη σελίδα της στο Facebook για το θέμα αυτό.
Σκέφτηκα ότι στην Ελλάδα παρά τη συνολική κατρακύλα της χώρας μας  ο κλάδος μας έχει από τα υψηλότερα στάνταρ δεοντολογίας. Αρνητικές εκστρατείες με ανάθεση σε εταιρία δημοσίων σχέσεων δεν έχουν γίνει. Θα μου πείτε: καλά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν “εργολαβίες λάσπης”; Φυσικά υπάρχουν, όπως υπάρχουν και οι ανάλογοι “εργολάβοι”. Ποιοι είναι; δήθεν εκδότες, ανώνυμα blogs και δήθεν δημοσιογράφοι. Ευτυχώς, είναι γνωστοί και δακτυλοδεικτούμενοι και ως εκ τούτου μηδενικής αξιοπιστίας.
Εκείνο που συμβαίνει είναι το αντίστροφο. Πολλές φορές ως εταιρείες επικοινωνίας καλούμαστε να υπερασπιστούμε επιχειρήσεις από τη συχνά άδικη κακοποίηση της φήμης τους από τα μέσα ενημέρωσης. Γιατί τα μέσα ενημέρωσης είτε λόγω των συμφερόντων που εκπροσωπούν, είτε λόγω του υπερβολικού ανταγωνισμού, είτε λόγω χαλαρής δεοντολογίας μονίμως υπερβάλλουν στην αρνητική διάσταση των ειδήσεων ή παραλείπουν την άποψη της άλλης πλευράς.
Σίγουρα η κάθε εταιρεία αποφασίζει πόσο ψηλά βάζει τον πήχυ της ακεραιότητας και του σεβασμού της δεοντολογίας. Όμως, στην Ελλάδα οι εταιρίες δημοσίων σχέσεων και οι συνάδελφοι έχουν σεβαστεί απόλυτα τη δεοντολογία. Και γι αυτό πρέπει να νιώθουμε όλοι υπερήφανοι.

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

H CIVITAS πάει TEDxThess


Η αισιοδοξία που γεννά η μη παραίτηση.

Ήταν η πρώτη φορά μετά από καιρό που άκουσα προτάσεις – όχι μονάχα τρομακτικές περιγραφές για το πόσο άσχημα είναι τα πράγματα και πόσο χειρότερα πρόκειται να γίνουν. Άκουσα ιδέες, άκουσα ιστορίες ανθρώπων που πέτυχαν επειδή τόλμησαν. 
 
Ότι πολυτιμότερο μου έδωσε το Ted είναι αυτή η υποψία ελπίδας  για το μέλλον που μεταδόθηκε από τους ομιλητές, τους διοργανωτές και εκείνους που εξάντλησαν τα εισιτήρια του συνεδρίου προτιμώντας να περάσουν με ένα πιο δημιουργικό τρόπο το ηλιόλουστο Σάββατο τους. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία άκουσαν προσεκτικά, γέλασαν στα σωστά σημεία (πάντοτε δείγμα ευφυΐας, τουλάχιστον), συμμετείχαν, συγκινήθηκαν, προβληματίστηκαν.
 
Η αίσθηση που πήρα είναι πως οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες είναι εν δυνάμει φορείς μιας ενέργειας ζωτικά απαραίτητης στις μέρες μας. Είναι ίσως η ενέργεια που πηγάζει από την άρνηση να αποδεχτούμε πως δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε τίποτα για να βγούμε από το τέλμα στο οποίο βρισκόμαστε. Η φωνή που υποστηρίζει πως όσο υπάρχουν νέες ιδέες και όρεξη, όσο αμφισβητούμε και τολμάμε, μπορούμε να διεκδικήσουμε και να χαρίσουμε ένα διαφορετικό οικονομικό, επιχειρηματικό, κοινωνικό, συνειδησιακό μέλλον στη χώρα μας.

Γι’ αυτό εξάλλου ανταμώνουμε. Για να βρούμε τους τρόπους.

Νίκος Πατρινός (@nickpatrinos)

Why not?
Στο TedxThess ταυτίστηκα με τον κάθε ομιλητή. Απλοί άνθρωποι με ωραίες ιδέες που είχαν το θάρρος να τις πραγματοποιήσουν, παρά τις δυσκολίες. Με πείσμα, κόντρα στην αποθάρρυνση και στη γραφειοκρατία πίστεψαν στον εαυτό τους, υλοποίησαν την ιδέα τους και πέτυχαν.

Μέσα σε 18 λεπτά ο καθένας από τη δική του σκοπιά παρουσίασε την ιστορία του έτσι όπως την φαντάστηκε από την αρχή. Είναι το θάρρος που χρειάζεσαι για να τολμήσεις να πραγματοποιήσεις την ιδέα σου και να μπορείς στο μέλλον να την εξιστορήσεις. Άλλωστε ποιος μιλάει για μια ωραία ιδέα που έμεινε κλειδωμένη σε ένα συρτάρι; Πραγματικά προσωπικότητες που εμπνέουν και ιδέες που αξίζει να διαδοθούν. Και που ξέρεις στο μέλλον ίσως παρουσιάσουμε εμείς στη σκηνή του TED. Why Not?

Σύλβια Παπαβλασοπούλου (@SylviaPap)

Γιατί με άρεσε το όνομα!
Χάρηκα γιατί με άρεσε το όνομα όπως θα έλεγε ο Μιχάλης Ζουλουμίδης ο οποίος μοιράστηκε το δικό του success story της σπιρουλίνας αλλά και την πορεία του ως νέος entrepreneur. Η φράση “why not?” ή κατά το ελληνικότερο «Και γιατί όχι;» κρύβει μία αισιοδοξία όπως αυτή που προσπάθησε να περάσει ο Ονίκ Παλαντζιάν και η (απλά θεά) Λένα Διβάνη, μία αισιοδοξία η οποίο δυστυχώς είναι καλά κρυμμένη στην Ελλάδα της κρίσης, των ειδήσεων των 20:00 και των κυριακάτικων εφημερίδων.

Χάρηκα που ήμουν στο TEDxThessaloniki γιατί ξαναεμφανίστηκε στο προσκήνιο η φαντασία και η αέναη μηχανική του εγκεφάλου ο οποίος δεν σταματά ποτέ τις διεργασίες του και παράγει ακατάπαυστα έργο όπως ακριβώς κάνει και ο Θανάσης Κωνσταντόπουλος του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ο οποίος μοιράστηκε μαζί μας το όραμά του για την τροφοδότηση της γης από νερό και ήλιο.

Χάρηκα εν τέλει γιατί μου αποτυπώθηκαν έντονα τα λόγια της Dr. Jill Bolte Taylor στην Ωδή στον Εγκέφαλο.

Δημήτρης Χαζάπης (@dchazapis_hathi)

TedxThess: Ζήσε με πάθος.
Ψέματα δεν θα πω. Τα συνέδρια δεν τα συμπάθησα ποτέ. Μόνο η σκέψη του να παραμείνεις ‘καθηλωμένος’ σε μια θέση προσπαθώντας να διατηρήσεις το ενδιαφέρον αλλά και την προσοχή σου αμείωτα καθ’ όλη τη διάρκεια των διαφόρων ομιλιών μου προκαλούσε πάντα ένα άγχος…Με αυτές τις σκέψεις ταξίδεψα για να φτάσω Θεσσαλονίκη και αυτές είχα στο μυαλό μου μέχρι να βρω τη θέση μου στην αίθουσα. Δεν χρειάστηκαν ειλικρινά πάνω από πέντε λεπτά για να ενθουσιαστώ πραγματικά και να αισθανθώ τυχερή που ήμουν ανάμεσα στους ακροατές. Η μαγική λέξη: πάθος. Σε αντίθεση με ανάλογες εμπειρίες μου στο παρελθόν, αυτή τη φορά είχα την τύχη να ακούσω και να γνωρίσω τις ιστορίες ανθρώπων με πάθος για τη ζωή, για τις ιδέες τους και για τον άνθρωπο. Καθένας με μια διαφορετική ιστορία, μια διαφορετική ιδέα, σε ένα διαφορετικό πλαίσιο κυνήγησε το όνειρο, τα θέλω του και πέτυχε. Με πολύ όρεξη, μα πάνω απ’ όλα με πολύ πάθος. Ο λόγος τους άμεσος, αληθινός και απλός μας άγγιξε όλους, μας παρέσυρε και μας ταξίδεψε σε έναν κόσμο όπου όλα είναι εφικτά όταν κάποιος απλά θέλει.

Εύα Επιτροπάκη (@Epitropaki)

Γιατί με προβλημάτισε (και) η «συμπεριφορά» μου
Ποιος είπε ότι πρέπει να περιμένεις το διάλλειμα για να μάθεις τι πιστεύουν  οι άλλοι για το event στο οποίο βρίσκεσαι;

Μετά το TEDx Athens είχα την ευκαιρία να βρεθώ και στο TEDx Thessalonikis όπου έκανα practice το αγαπημένο μου πλέον “άθλημα”. Παρακολούθησα με προσοχή όλες τις παρουσιάσεις ενώ ταυτόχρονα διάβαζα και έγραφα σ το #TEDxThess στο twitter. Με τον τρόπο αυτό αυξήθηκαν κατά πολύ οι πηγές από τις οποίες δεχόμουν ερεθίσματα. Ένα tweet μπορούσε να μου φέρει στο μυαλό κάτι που δεν είχα σκεφτεί, να μου δώσει μία πληροφορία που μου έλειπε ή ακόμα & να μου αλλάξει την αρχική μου προδιάθεση απέναντι στον ομιλητή.

Όσο πληθαίνουν οι αφορμές για εφαρμογή αυτή της “dual screen” συμπεριφοράς μου (συνέδρια, ημερίδες κλπ)  τόσο περισσότερο με προβληματίζουν δύο βασικά θέματα
 
- Το 1ο αφορά το κατά πόσο δίνουμε την δέουσα προσοχή στον βασικό ερέθισμα (παρουσιαστής, ομιλητής κλπ) – μήπως χάνουμε αρκετά από το «ζουμί» όσο κοιτάμε το handheld μας;

- Το 2ο είναι το πολυσυζητημένο θέμα του conformity μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον – πόσο πιθανό είναι να δει κάποιος ένα timeline γεμάτο αρνητικά tweets για ένα συγκεκριμένο θέμα και να μην επηρεαστεί? Ακόμα και αν είχε αντίθετη άποψη θα την εκδηλώσει αμέσως ή θα προτιμήσει να «συμμορφωθεί»?

ΥΓ. (1)  Πολλά Bravo στην ομάδα του @TEDxThess για την τρομερή διοργάνωση
ΥΓ. (2)  Πολλά πολλά ευχαριστώ σε όλη την ομάδα CIVITAS για την υπέροχη εκδρομή

Δημήτρης Φλώρος (@dimflo)


Aισιοδοξία και έμπνευση
Βασικός  σκοπός κάθε συνεδρίου είναι να μεταδώσει πληροφορίες, γνώσεις και απόψεις γύρω από διάφορα θέματα. Είναι λοιπόν κατανοητό και αναμενόμενο ότι η παρακολούθηση απαιτεί αδιάκοπη προσήλωση στους ομιλητές. Τις περισσότερες φορές λοιπόν και μετά από ώρες παρακολούθησης νιώθεις κούραση και έχεις την ανάγκη να κάνεις κάτι που θα σου ανεβάσει τη διάθεση..

Φεύγοντας όμως από το TEDx Θεσσαλονίκης, η ψυχολογία σου ήταν τελείως διαφορετική…Δεν ένιωθες κουρασμένος. Ένιωθες μια ευφορία. Δεν ήταν απλώς 7 ώρες ομιλιών αλλά 7 ώρες εναλλαγών, περισυλλογής και έντονων συναισθημάτων. Ανά 18 λεπτά το θέμα άλλαζε και μαζί η διάθεση κι οι σκέψεις σου. Άκουγες όχι μόνο απόψεις διατυπωμένες με λόγια αλλά και μέσω μουσικής, τραγουδιών, εικόνων. Δεν ήταν μόνο οι ιδέες των ομιλητών που σε μάγευαν αλλά και ο τρόπος με τις οποίες ο καθένας επέλεγε να τις καταθέσει. Ο κάθε ομιλητής είχε βρει τον τρόπο να σε καθηλώσει και να σε κάνει να αναρωτιέσαι why not? .Ξαφνικά μέσα σε μια αίθουσα όλα ήταν πιθανά. Ήταν μια εμπειρία που σε γέμιζε αισιοδοξία και έμπνευση.

Σαββίνα Κούσουλα  (@savkous)



TEDx + Θεσσαλονίκη = Success! Why not after all?
Η Θεσσαλονίκη δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ, όσες φορές και αν την έχω επισκεφτεί σαν βιαστικός τουρίστας και πάντα είναι η πόλη, στην οποία λατρεύω να ξαναγυρνώ. Όμως, θα προσπαθήσω να επικεντρωθώ στο TEDx, προσπερνώντας για λίγο την γοητευτική πόλη που το φιλοξένησε. Το TEDx Thessaloniki, όπως ήταν αναμενόμενο, είχε κάποιες περισσότερο και κάποιες λιγότερο ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιες θα ήταν των τριών Βρετανών της ημέρας: του Tim Bradshaw που αναφέρθηκε στο Silicon Randabout του Λονδίνου, του Paul Lewis με θέμα το citizen journalism μέσω social media και του Colin Falconer που ασχολήθηκεμε την εναλλακτική εκπαίδευση νέων για την αξιοποίηση των ταλέντων τους. Πάντως, η πιο εμπνευσμένη παρουσίαση ήταν του venture capitalist, Onic V. Palandjian, γεμάτη θετικά μηνύματα για την Ελλάδα. Ακόμα κι αν δεν συμφωνούσες πλήρως με την ουσία της επιχειρηματολογίας του, ο τρόπος παρουσίασης της δεν μπορούσε παρά να σε συνεπάρει και να σε πείσει να παραμείνεις στην Ελλάδα και να παλέψεις για ένα καλύτερο μέλλον. Απόδειξη το θερμό και παρατεταμένο χειροκρότημα στο τέλος της ομιλίας του, ως επιβράβευση από ένα μάλλον σκεπτικιστικό ως προς το συγκεκριμένο θέμα κοινό. Άλλωστε σε τελική ανάλυση αυτός δεν ήταν και ο σκοπός του TEDx; Να σε βάλει να σκεφτείς “Why not?”, γιατί να μην τα καταφέρουμε ακόμα και στον πιο δύσκολο στόχο, αν το πιστέψουμε και το προσπαθήσουμε πραγματικά;

Αλέξης Μυλωνάς (@alexmyl)


Γιορτή φαντασίας
Είχα ακούσει πριν από 1-2 χρόνια, δεν θυμάμαι καλά πότε, όταν ήμουν στην Αγγλία πάντως, για το TEDx. Είχα δει και κάποια videaκια στο youtube και είχα πει «Να ωραία ιδέα ώστε να εμπνέονται οι νέοι και όσοι αισθάνονται νέοι». Αφού γύρισα στην Ελλάδα συνάντησα μια φορά κάποιους φίλους οι οποίοι μιλούσαν για το TEDxAthens και όποτε μιλούσαν για αυτό έλαμπαν τα μάτια τους. O ενθουσιασμός με τον οποίο μου μίλησαν αυτοί που δούλεψαν για το TEDx Athens με έκανε να νιώσω πως το TEDx ήταν κάτι στο οποίο έπρεπε οπωσδήποτε να συμμετάσχω.   Όταν έφτασα στη Θεσσαλονίκη τα χαρούμενα πρόσωπα και τα θετικά vibes των διοργανωτών με έβαλαν κατευθείαν στο πνεύμα της εκδήλωσης. Το TEDx λοιπόν  έτσι όπως το έζησα εγώ είναι μια γιορτή φαντασίας, διορατικότητας και τόλμης. Στοιχεία που έχει κάθε άνθρωπος μέσα του και μπορεί να μην το ξέρει ή να μην έχει τολμήσει να τα εξερευνήσει. Το σύνθημα του TEDx Why not? με ταρακούνησε με έβαλε σε σκέψεις για αυτά που έχω καταφέρει μέχρι τώρα, με γέμισε με αισιοδοξία και με ενέπνευσε για όλα αυτά που θέλω να πετύχω στο μέλλον. Συγχαρητήρια σε όλους αυτούς  που  πίστεψαν και υλοποίησαν-εθελοντικά- αυτήν την ιδέα δίνοντας μας ελπίδες ότι θα συνεχίσουν να μας εκπλήσσουν για πολλά χρόνια ακόμα…

Μαρτίνα Φωτοπούλου (@mafotop)


Ήμουν και εγώ TedxSter
Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με το TEDx. Παρακολούθησα ομιλίες απλές, άκουσα ιστορίες καθημερινές που όμως από πίσω κρύβουν θάρρος και ιδέες που αλλάζουν τον τρόπο σκέψης, που παρακινούν και περνάνε αισιόδοξα μηνύματα σε μια δύσκολη περίοδο. Με συγκίνησε ο δυναμισμός του Παναγιώτη Χρυσοβέργη, που παρά τις αντίξοες συνθήκες φαινόταν πιο δυνατός και ισορροπημένος από τους περισσότερους που φαινομενικά τα έχουν όλα. Με γοήτευσε το πάθος και το πείσμα του Paul Lewis για την ακριβή ενημέρωση και την δυναμική των social media! Με έβαλε σε σκέψεις η αμεσότητα και η λιτότητα της Λένας Διβάνη, «πιάσε το πρέπει από το γιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι».
Η Θεσσαλονίκη ήταν ένα συνονθύλευμα από σκέψεις και συναισθήματα, εικόνες, ομιλίες, και μουσική. Η ζωντάνια της πόλης, η γεμάτη αίθουσα, η καλή παρέα που με έκαναν να γυρίσω και να θέλω να μοιραστώ την TED εμπειρία μου, τα όσα άκουσα και είδα εκεί.

Ζωή Κωνσταντοπούλου (@zoeconst)


Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

ΠΥΚΝΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Έχουν αρχίσει να πυκνώνουν οι επιθέσεις κατά των τραπεζών για την απροθυμία τους –ή την αδυναμία τους– να ενισχύσουν τη χειμαζόμενη  αγορά. Ο υπουργός Οικονομικών προειδοποιεί με επιστολές, τα επιμελητήρια το ίδιο και οι αρνητικές αναφορές στα μέσα ενημέρωσης αυξάνονται. Η δε αντίληψη της κοινής γνώμης, όπως είναι γνωστό ήδη από τα τέλη του 2008, είναι τελείως αρνητική.
Η εκτίμησή μας είναι ότι όσο πληθαίνουν τα αδιέξοδα στην αγορά, οι επιθέσεις θα κλιμακώνονται και ενισχυόμενες από γερές δόσεις λαϊκισμού είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε ακρότητες που θα επιβαρύνουν το ήδη δυσμενές οικονομικό κλίμα.
Και οι τράπεζες τι κάνουν; Κλείνονται στο καβούκι τους ή αλλάζουν την κουβέντα. Με άλλα λόγια, τίποτα!
Την ίδια στιγμή και η Βρετανία βρίσκεται σε κρίση. Και μάλιστα τέτοια κρίση που έχει οδηγήσει τους συνήθως ψύχραιμους Βρετανούς σε μαζικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας, όπως αυτή της προηγούμενης εβδομάδας.
Έτσι,  οι κορυφαίες τράπεζες στη Βρετανία –η Barclays, η HSBC, η Lloyds, η RBS, η Santander και  η Standard Ch – σχεδιάζουν μια μεγάλη εκστρατεία για να αναγεννήσουν  τη φήμη και την εικόνα τους προς τις επιχειρήσεις ιδίως τις μικρές & μεσαίες (SMEs).
Ο τελικός στόχος –φιλόδοξος– σύμφωνα με πληροφορίες είναι να δημιουργήσουν ένα business-friendly image, ώστε “να θεωρούνται οι τράπεζες φίλοι της επιχείρησης”. Και πώς θα γίνει αυτό: με το σωστό συνδυασμό ουσίας και επικοινωνίας. Η καλλιέργεια των σχέσεων, το business mentoring και η συστηματική αλληλοενημέρωση συνδυάζεται με τη δημιουργία ενός Business Growth Fund ύψους £ 1.5 billion, με προγράμματα ανακούφισης χρεών και εργαλεία  πρόσβασης σε χρηματοδοτήσεις (που αναπτύσσει η κάθε τράπεζα) κι όλα αυτά με μια κοινή πλατφόρμα επικοινωνίας.
Είναι αυτονόητο ότι όλο το πρόγραμμα –ο σχεδιασμός του οποίου ξεκίνησε πριν από έξι μήνες και θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του 2011– επιτηρείται από τη British Bankers Association.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, γνωρίζει κανείς εκ προοιμίου ότι η συλλογική δράση στη χώρα μας είναι ανύπαρκτη, καθώς τα καπελώματα, οι αλληλοϋπονομεύσεις και το στενά νοούμενο συμφέρον κυριαρχούν έναντι του συλλογικού οφέλους.
Πέρα όμως από την αδράνεια, οι ήδη κλονισμένες σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ των ιδιωτών, των επιχειρήσεων και των τραπεζών, υπονομεύονται καθημερινά ακόμη περισσότερο από τη συμπεριφορά των τελευταίων (δηλαδή των τραπεζών) οι οποίες μοιάζουν να ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τον εαυτό τους και καθόλου για τους πελάτες τους. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Αλέξης Παπαχελάς στην Καθημερινή 31.3.2011 (http://bit.ly/f3tGNH): “Καθώς όμως η οικονομική κατάσταση χειροτερεύει, συμβαίνει κάτι παράδοξο και πάρα πολύ επικίνδυνο. Οι τράπεζες, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν, δεν «τραβάνε την πρίζα» από τις επιχειρήσεις που είναι σαφές ότι δεν έχουν γιατρειά, αλλά ταυτόχρονα πιέζουν ασφυκτικά τις υγιείς επιχειρήσεις. Ανεβάζουν τα spreads, τραβάνε πίσω ανοιχτές γραμμές πίστωσης ή και ζητούν τα χρήματα για παλιά δάνεια από υγιείς επιχειρήσεις. Αντιλαμβάνεσθε πόσο παράλογο είναι αυτό; Έτσι πνίγονται οι επιχειρήσεις που πρέπει να μείνουν ζωντανές για την επόμενη ημέρα και η κάθαρση που το σύστημα χρειάζεται δεν έρχεται ποτέ”.
Τι πρέπει να κάνουν οι τράπεζες λοιπόν για να δημιουργήσουν νέες σχέσεις εμπιστοσύνης; Πρώτα-πρώτα να αντιμετωπίσουν άμεσα το πρόβλημα πριν εξελιχθεί σε μείζονα κρίση. Να τοποθετηθούν στο νέο περιβάλλον από μηδενική βάση. Να ξανακτίσουν συστηματικά τις σχέσεις τους με όλους. Να επενδύσουν με ειλικρίνεια στις άυλες αξίες που κατέρρευσαν: αξιοπιστία και νέες σχέσεις εμπιστοσύνης.
Και όπως αναφέραμε σε προηγούμενη ανάλυση μας (http://bit.ly/h2jojD) “Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν χωρίς πειθαρχημένη επικοινωνία με τους εκάστοτε stakeholders (καταναλωτές, πολίτες, μέσα ενημέρωσης, εργαζόμενους κα)”.
Τα προειδοποιητικά μηνύματα είναι ξεκάθαρα. Όποιοι τα ερμηνεύσουν έγκαιρα και σωστά θα αντιμετωπίσουν και τα λιγότερα προβλήματα στο μέλλον και ίσως να μπορέσουν να μετατρέψουν την επερχόμενη κρίση σε ευκαιρία.
g.flessas@civitas.gr