Clients want more for less

Αυτόν τον τίτλο έδωσε η δημοσιογράφος Zornica Stoilova της εφημερίδας Dnevnik, μία από τις  μεγαλύτερες καθημερινές οικονομικές εφημερίδες στη Βουλγαρία, στη συνέντευξη που παραχώρησε η Πανδώρα Λυκούρη Γενική Διευθύντρια της CIVITAS στις 19 Οκτωβρίου στη Σόφια.

Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του forum που διοργανώθηκε από το Ελληνικό Επιχειρηματικό Συμβούλιο της Βουλγαρίας στο ξενοδοχείο Sheraton της Σόφιας με κεντρικό θέμα «Μπορεί η εικόνα της εταιρείας σας να ωφεληθεί σε καιρό κρίσης?».

It’s like the difference between a doctor and a chemist...

PR in Greece is definitely changing…. We are hopefully moving from being mere press agents to reputation/image enhancers…Not there YET, for sure but we see that it’s not only a specific subject or a mega international firm which needs PR now. Concepts, ideas, and premature notions need PR as a stepping stone to emerge as fully functional establishments.

However, yesterday I read a very provocative definition “PR is a one of those great professions, which does not involve education. If you had studied when needed, you wouldn’t be working in PR.”

How do you feel about that…are you as angry as me? However, going back to the basics, what are the characteristics a successful PR person should have? And which come from nature or nurture? For example, no one can teach how to act, how to write poems, how to draw, etc. I believe, and I ask you to share your thoughts, that it is very difficult to teach anybody how to be a good PR professional.

There are professions, which depend on the accounts and reports of their pioneer’s experiences. Take Architecture, for instance, books can educate one on making blue prints for skyscrapers; however, they can’t enlighten one on fashioning and moulding data as per preference in those critical review presentations.

Somebody once said “Living in prison is really fun if one gets perfectly acquainted with its environment”. Sadly PR is not the same thing. PR is never simple on any subject, regardless of the one’s expertise, stature or know-how of the field. The simple reason for that is, as the functions of water and ice is different, every company along with its PR is different. It’s like the difference between a doctor and a chemist. A chemist while playing an important role by eventually giving you the medicine which bring you back on the tracks, it is actually the doctor, who is the savior. He is the one who diagnoses, evaluates the problem, and prescribes the medicines to eradicate the disease. Likewise, PR functions as the doctor as it comprehends a subject, does a detailed SWOT and then chalks out a plan to give maximum leverage to the subject.

 

What do you think?

Sources:

India PR blog

The bad pitch PR blog 

protagon.gr

Βάντα Γιανναρά

What a GAP??? CRAP!

A critical analysis of the GAP case

Κάπως έτσι φαίνεται να αντέδρασαν οι χιλιάδες καταναλωτές, στην αποκάλυψη του νέου logo της γνωστής αλυσίδας GAP και τελικά προς έκπληξη όλων τα κατάφεραν! 1 εβδομάδα μετά το επίσημο λανσάρισμά του , η εταιρεία το απέσυρε επαναφέροντας το παλιό σε όλα τα κανάλια επικοινωνίας της (http://www.bbc.co.uk/news/business-11520930).

And so the story goes…

(http://www.simplyzesty.com/brands/gap-logo-disaster-social-media-save-day )

Στις αρχές του Οκτώβρη, η γνωστή αμερικάνικη εταιρεία ενδυμάτων παρουσιάζει επίσημα το νέο της λογότυπο το οποίο έχοντας αποχωριστεί το μπλε κουτί σήμα κατατεθέν της μάρκας γράφει “GAP” με μαύρα γράμματα σε λευκό φόντο.

Και ενώ η Gap θεωρεί πως η αλλαγή αυτή δεν αφορά κανέναν άλλο παρά μόνο τα μέλη του management team, το επίσημο facebook page της (http://www.facebook.com/#!/gap?v=wall) γεμίζει σχόλια διαμαρτυρίας με πάνω από 2,000 μέλη να ζητούν επίμονα την επαναφορά του παλιού logo. Την ίδια ώρα στο Twitter ξεπετάγονται όχι ένα αλλά δύο fake GAP accounts @gaplogo or @oldgaplogo) με σκοπό τη γελοιοποίηση του νέου σήματος ενώ στα blogs επικρατεί αναβρασμός συζητήσεων και αρνητικών σχολίων.

Η GAP καταλαβαίνει πως πρέπει να αντιδράσει γρήγορα και χωρίς να αποποιηθεί τη νέα της ταυτότητα (το νέο logo θα χρησιμοποιηθεί στην καλοκαιρινή καμπάνια ζητά από  τους καταναλωτές να προτείνουν εκείνη νέες  ιδέες για το λογότυπο. Στον επόμενο τόνο..η κα Marka Hansen Πρόεδρος της GAP North America βγαίνει με post στη Huffington Post (http://www.huffingtonpost.com/marka-hansen/the-gaps-new-logo_b_754981.html ) και εξηγεί τη λογική πίσω από τη δημιουργία, ενώ παραδέχεται ουσιαστικά πως η εταιρεία τα έκανα ελαφρώς θάλασσα. Ο επίλογος? Απλός και γρήγορος Μία εβδομάδα μόλις μετά το επίσημο λανσάρισμα του καινούργιου λογότυπου, το παλιό επανέρχεται επίσημα ικανοποιώντας το μέχρι πρότεινος εκνευρισμένο και θιγμένο κοινό.

What’s next..? Συζήτηση γύρω από το πώς και γιατί οδηγήθηκε η εταιρεία στο να ξοδέψει μια περιουσία σε ένα logo που πάνω από 7 μέρες ζωής δε μέτρησε, περιέργεια για τη συνέχεια και έντονο συναίσθημα αγωνίας από τους απανταχού σύγχρονους marketers για το τι μέλλει γενέσθαι στο κόσμο των brands και όχι μόνο..

Lessons to be learned…

 Η περίπτωση της GAP έχει φυσικά πολλά να μας διδάξει..και εννοείται δεν πρέπει και δεν θα περάσει απαρατήρητη. Με αφορμή λοιπόν το περιστατικό αυτό, οι εταιρείες παγκοσμίως καλούνται να αναθεωρήσουν τις μέχρι τώρα πεπατημένες πρακτικές τους. Στο σύγχρονο κόσμο των social media και της διαδικτυακής κοινότητας οι εταιρείες θα πρέπει:

·         Nα συνειδητοποιήσουν πως ο σύχρονος καταλωτής δεν παραμένει πια καθηλωμένος μπροστά από μια τηλεόραση ή ένα ραδιόφωνο παθητικά δεχόμενος νέα προϊόντα, μηνύματα  και προσφορές τις οποίες παλιότερα αποροφούσε και αξιολογούσε σιωπηρά! Ο νέος καταναλωτής, χάρη στην επανάσταση του διαδικτύου, φαίνεται να έχει πάρει τη κατάσταση στα χέρια του, έχει φωνή και άποψη την οποία μοιράζεται άμεσα και γρήγορα με εκατομμύρια όμοιούς του. Μέσα από τη συμμετοχή σε μια παγκόσμια κοινότητα, με άπειρες δυνατότητες έρευνας και αξιολόγησης των συνεχώς αυξανόμενων προσφορών δεν περιμένει να τον βρουν! Βρίσκει εκείνος μόνος του! Ψάχνει, ακούει, συμβουλεύεται, συνδιαλέγεται, ανταλλάσσει πληροφορίες, εμπειρίες. Από παθητικός αποδέκτης πληροφοριών έχει πλέον και επίσημα μετατραπεί σε ενεργό πολίτη με δύναμη να επηρεάσει και να καθορίσει τις εξελίξεις παγκοσμίως.

·          Να γίνουν πραγματικά αποδεκτά τα μέλη αυτής της κοινότητας. Δεν χρειάζεται φόβος και πανικός αλλά σταθερά βήματα με σκοπό την εδραίωση διαλόγου, την αμφίδρομη επικοινωνία  και το χτίσιμο σχέσης αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τους καταναλωτές. Για να το καταφέρουν αυτό, οι εταιρείες πρέπει πρωτίστως να μάθουν να ακούν, να επεξεργάζονται σωστά το feedback που έχουν τη δυνατότητα πλέον να λαμβάνουν από το αγοραστικό κοινό, να αφουγκράζονται τις ανάγκες του και να του δίνουν τη σημασία που διεκδικεί. Χρησιμοποιώντας σωστά τα social media όπως το μπορούν και πρέπει να προσεγγίσουν το κοινό τους και μέσω της αμφίδρομης επικοινωνίας να το κάνουν αναπόσπαστο κομμάτι και μέλος της εταιρικής οικογένειας. Αν απλά διαλέξουν να εθελοτυφλήσουν, αν φοβηθούν να μπουν στο παιχνίδι, οι εξελίξεις θα τους φέρουν σίγουρα προ των ευθυνών τους απότομα και βίαια και τότε τα αποτελέσματα ίσως και να αποβούν μοιραία για τη πορεία τους.

·         Να συμμετάσχουν στο διάλογο με τέτοιο τρόπο ώστε να μην χάσουν την οντότητά τους καταλήγοντας έρμαια του κοινού, αφού φυσικά καμία εταιρεία δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να ακολουθήσει τυφλά τα θέλω των καταναλωτών της. Παν μέτρον άριστον! Όπως και στο διαπροσωπικό/κοινωνικό τομέα, ο σεβασμός και η ισότιμη αντιμετώπιση είναι απαραίτητα στοιχεία για να εδραιωθεί και να ανθίσει οποιοδήποτε είδος σχέσης.

Καλή επιτυχία σε όλους λοιπόν! And remember…Δεν θέλει κόπο! Θέλει Τρόπο…!

Εύα Επιτροπάκη

Επιτέλους ελεύθερες εκλογές;

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου ξεκάθαρα πια δεν υπάγονται στη λογική των προηγούμενων αναμετρήσεων. Είναι σημαδιακές και κρίσιμες, καθώς είναι οι πρώτες που διεξάγονται μετά την ενεργοποίηση του Μηχανισμού Στήριξης και οι πρώτες υπό την αιγίδα του Καλλικράτη.

Οι καταιγιστικές εξελίξεις στην οικονομία της χώρας και το κλίμα που έχει διαμορφωθεί έρχονται να αποδυναμώσουν και ενδεχομένως να εξαφανίσουν την καθιερωμένη λογική πίσω από κάθε τύπο εκλογών: την πελατειακή σχέση και το ατομικό συμφέρον που χρόνια τώρα καθόριζαν τα λεγόμενα ρεύματα της πολιτικής, κρυμμένα πίσω από βαρύγδουπες έννοιες όπως εκσυγχρονισμός, επανίδρυση, κλπ. Από την ίδρυση ακόμα του ελληνικού κράτους, το μικρό μας συμφέρον και το «μακριά από εμάς» καθόριζε τον τρόπο που ψηφίζαμε ή καταψηφίζαμε.

Σήμερα όμως; Τώρα που τα κλειδιά του σπιτιού πήγαν σε άλλο ιδιοκτήτη, που δεν εμπλέκεται  σε τέτοιες νοοτροπίες, που θα στραφεί ο ψηφοφόρος; Όταν πλέον ξέρει ότι το Greek dream “το παιδί στο δημόσιο-ασφάλεια και σιγουριά» είναι μια φούσκα που έσκασε και μας έπνιξε; Τώρα που ξέρει ότι τα πολλά μικρά του καθενός και οι εγωιστικές νοοτροπίες, είναι ένα μικρό πάρτυ που όταν λήγει αναλαμβάνει το ΔΝΤ; Τώρα που αρχίζει να αμφιβάλλει, ότι ο Θεός είναι Έλληνας;

Όταν πραγματικά ξέρεις, ότι το μικρό σου ρουσφετάκι απλά δε γίνεται, τότε στρέφεις το βλέμμα σου σε άλλες αξίες και αρχίζεις να πιστεύεις σε μεγάλα καλά που ίσως ακουμπήσουν και τη δική σου καθημερινότητα. Εντάσσεσαι, σε ρεύματα που θέλουν δράσεις για την κοινωνία και όχι για ένα κομματικό πυρήνα και τα παρακλάδια του. Σταματάς να ασχολείσαι με την κατσίκα του γείτονα και συνεργάζεσαι μπροστά σε ένα κοινό καλό.

Το να βγει ο φίλος τους, ο «κάναμε μαζί φαντάροι ή ο μπάρμπας από την Κορώνη» Δήμαρχος και να εξασφαλίσουν το μέλλον τους, είναι τόσο πιθανό πια, όσο το να χιονίσει το Δεκαπενταύγουστο.

Είναι η πρώτη δοκιμή για ελεύθερες εκλογές, ένα πρώτο crash test και για τους ψηφοφόρους που καλούνται να αποδείξουν ότι κάτι καταλαβαίνουν από όσα συντελούνται γύρω τους. Ένα test που θα δείξει αν ο κοινωνικός ιστός έχει επιθυμία και ελπίδα για καλύτερες μέρες ή βολεύεται με τα ψίχουλα που λαμβάνει σε όλα τα επίπεδα και συνεχίζει να περιμένει από μηχανής θεούς. Αν ούτε τώρα μπορεί να βελτιωθεί, γιατί να αλλάξει δε γίνεται η νοοτροπία του μέσου όρου, τότε η κρίση είμαστε απλά εμείς και ας βρει το κουράγιο η μειοψηφία που πιστεύει σε άλλες αξίες να αναζητήσει την τύχη της αλλού.

Εδώ βέβαια θα τεθεί το ερώτημα «και ποιοι είναι αυτοί που εκφράζουν τη νέα αυτή εποχή, ποια ψήφος θα αναδείξει την αλλαγή στη νοοτροπία μας; Οι ενεργοί και συνειδητοποιημένοι πολίτες είναι αυτοί που με τη δράση τους θα αναγκάσουν τη συγκυρία και την εποχή να καλέσει νέα πρόσωπα και ηγέτες που θα δώσουν νέα προοπτική στην κοινωνία.

Θωμάς Κώτσης

Ο Ομπάμα θέλει να με γνωρίσει!

Μάλιστα, εμένα προσωπικά! Το mail που έλαβα από τον Barack Obama ήταν ξεκάθαρο:

I want to meet you! Σε μια εποχή που στην Ελλάδα οι πολιτικοί είναι σχεδόν επιφυλακτικοί να βγουν από το σπίτι τους φοβούμενοι ότι θα πέσουν θύματα κοινωνικής κατακραυγής, ο Αμερικανός Πρόεδρος τόλμησε για πρώτη φορά στην ιστορία στις εκλογές του 2008 να χρησιμοποιήσεις τα νέα μέσα για να προσεγγίσει όχι μόνο τους ψηφοφόρους του – κι αυτό αξίζει να σημειωθεί- αλλά και όσους δηλώνουν απλά fan στην προσωπική του ιστοσελίδα.

Το αποτέλεσμα είναι ότι το προσωπικό μου Inbox δεν γεμίζει με απρόσωπα μηνύματα από κάποιο ‘Γραφείο Τύπου’ αλλά από τα μηνύματα του ίδιου του Αμερικανού Προέδρου. Με αφορμή τις εκλογές στο Αμερικανικό Κογκρέσο, και βλέποντας τη δημοτικότητά του να πέφτει, ο Ομπάμα επικαλείται για άλλη μια φορά το συναίσθημα και προσκαλεί τους επί γης Δημοκρατικούς να τον στηρίξουν. Έτσι προσκαλεί τρεις υποστηρικτές του να τον συνοδεύσουν στην περιοδεία του στο Λας Βέγκας. Οι δύσπιστοι θα πείτε μα δεν ασχολείται ο ίδιος..μα δεν έχει σημασία: αν αυτό δεν είναι ένα παράδειγμα ότι περάσαμε στην εποχή του PR 3.0, όπου όλα γίνονται προσωπικά, τότε τι είναι;

Ελίνα Κωνσταντίνου