Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Διαχείριση κρίσεων προς αποφυγήν

Οποιος είπε ότι ακόμη και η δυσφήμηση αποτελεί μορφή διαφήμισης δεν είχε υπόψη του το κύμα καταστροφών που έπληξε προβεβλημένες εταιρείες όλο τον περασμένο χρόνο, καταστρέφοντας τη φήμη που αυτές είχαν οικοδομήσει με μεγάλες, πολύχρονες προσπάθειες.

Η Toyota αντιμετώπισε αποκαλύψεις για επικίνδυνες δυσλειτουργίες ορισμένων από τα δημοφιλέστερα μοντέλα αυτοκινήτων της. Ο ενεργειακός κολοσσός ΒΡ αντιμετωπίζει το μέλλον με νέα ταυτότητα: ο δράστης της χειρότερης διαρροής πετρελαίου στην ιστορία των ΗΠΑ. Η εικονική εταιρεία της Wall Street, η Goldman Sachs βρέθηκε να χαρακτηρίζεται από το περιοδικό Rolling Stone ως «μεγάλο καλαμάρι - βρικόλακας, τυλιγμένο γύρω από το κεφάλι της ανθρωπότητας, που χώνει το πλοκάμι σε κάθε τι που μυρίζει χρήμα». «Τον περασμένο χρόνο είδαμε παραδόσεις ετών και τη φήμη κραταιών εταιρειών να καταρρέουν. Και στις τρεις περιπτώσεις αυτές οι εταιρείες βρέθηκαν να κατηγορούνται για τα γνωρίσματα εκείνα που τις ανέβασαν στις κορυφαίες θέσεις τους», λέει ο Χάουαρντ Ρουμπινστάιν, ειδήμων των δημόσιων σχέσεων. Για τα στελέχη της βιομηχανίας διαχείρισης κρίσεων, τα σκάνδαλα αυτά προσφέρουν ανεκτίμητη πηγή μελέτης.

Η Toyota, η BΡ και η Goldman Sachs δυσχέραναν τη θέση τους, είτε αρνούμενες να παραδεχθούν εγκαίρως το σφάλμα τους, προσπαθώντας να μεταθέσουν τις ευθύνες αλλού, ή επιλέγοντας επιθετική στάση απέναντι στο κοινό, την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ. «Το γνώρισμα των εταιρειών που διαχειρίζονται καλά τις κρίσεις είναι ότι δεν ακούς τίποτε γι’ αυτές. Η γενναία ανάληψη ευθύνης δεν ενδιαφέρει τον Τύπο. Τα δύο χειρότερα πράγματα για μία επιχείρηση σε κρίση είναι η υποκρισία και η φαιδρότητα. Το να υποθέτεις -εν μέσω κρίσης- ότι το κοινό επιθυμεί να ακούσει ψήγματα σοφίας από αυτούς που θέλει να δολοφονήσει, αποτελεί το άκρον άωτον της αλαζονείας», λέει ο Ερικ Ντέζενχολ, ειδικός των δημόσιων σχέσεων, που είχε αναλάβει την προβολή του προέδρου Ρόναλντ Ρέιγκαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου