(28 Ιουνίου 2010), στη δημοσιογράφο κα Σόνια Χαϊμαντά
Λίγες ημέρες μετά το θόρυβο που ξέσπασε με την κατάθεση του προέδρου της Civitas ως μάρτυρα στην Εξεταστική Επιτροπή και μετά την ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ και την πρόταση της ΕΔΕΕ προς τον Π. Σόμπολο για σύσταση κοινού μνημονίου συνεργασίας, ο Γιώργος Φλέσσας λύνει τη σιωπή του, μιλά για την υποκρισία όσων εκπλήσσονται με τις υπηρεσίες που παρέχουν οι δημόσιες σχέσεις και τη δαιμονοποίηση των σχέσεων που καλλιεργούν με τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους, περιγράφει πόσο επικίνδυνη είναι η σύγχυση που προκαλείται στην κοινή γνώμη και παραπέμπει τους καταγγέλλοντες στις διεθνείς πρακτικές, που είναι και πιο ώριμες και δοκιμασμένες στην πράξη.
Γ. Φλέσσας: Από όλο το θόρυβο και όσα κυκλοφόρησαν αποδείχτηκε περίτρανα ότι στην Ελλάδα κάποιοι εξακολουθούν να αγνοούν ή να παριστάνουν τους έκπληκτους για πρακτικές καθιερωμένες παγκοσμίως, όπως η επικοινωνία και οι δημόσιες σχέσεις. Στην Ελλάδα του 2010 δαιμονοποιείται ως παράνομη και “γκρίζα” δραστηριότητα η καλλιέργεια της δημόσιας εικόνας των επιχειρήσεων, η ανάπτυξη σχέσεων με δημοσιογράφους και μέσα ενημέρωσης, η συνομιλία με τους stakeholders, η εκπαίδευση στελεχών και το media training, η εταιρική επικοινωνία κλπ και εμφανίζονται ως πρακτικές οι οποίες υποκρύπτουν σκοτεινά συμφέροντα .
Χιλιάδες εταιρείες –μόνο η PRCA η αγγλική ένωση εταιριών δημοσίων σχέσεων έχει 2000 εταιρείες μέλη– δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι εργάζονται σε αυτά τα αντικείμενα και εκατοντάδες πανεπιστημιακά τμήματα τα διδάσκουν ως μαθήματα σε όλο τον κόσμο. Κι εδώ στα τμήματα ΜΜΕ των πανεπιστήμιων τα διδάσκουμε, κι εγώ κι άλλοι συνάδελφοι.
Έχω την τεράστια απορία, πώς είναι δυνατόν αυτή η χώρα να θέλει να προχωρήσει και μάλιστα κάτω από τέτοιες αντίξοες συνθήκες όταν μέγα μέρος της ηγεσίας της, είτε αυτή είναι πολιτική, είτε είναι πνευματική, είτε των ανθρώπων που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη δημιουργεί –συχνά σκόπιμα– μεγάλη σύγχυση στον κόσμο διαστρέφοντας διεθνώς αναγνωρισμένες πρακτικές παρουσιάζοντάς τις ως παράνομους και παρακρατικούς μηχανισμούς.
